قطره و دریا از مجموعه مثنویــــــــــــــات

هو ...

مِی، که به ما داده ز جامِ اَلست

گفته :گذرکن ز خود و هرچه هست

قطره به دریا چو رسددر طریق

نام و نشانش شده دریا رفیق

ما همه اوییم، ولی ذره ها

دور ز وحدت شده از هم جدا

توش و تن خود بده تو سوی او

غرقه شو ای قطره به دریای هو

ما سخن از غیر نگوییم هوش

تا خُم میخانه بیآید به جوش

چند ز شیرازی و رومی سخن

خیز و ببین سِیر در این انجمن

از دو جهان هیچ ندانم کنون

عقل بدادم گروِ این جنون

من به یقین آمده ام هیچ نیست

طالب و مطلوب و طلب، هم یکیست

نور رُخ دوست در این جان و پوست

عقل،که باشد به ره کوی دوست

باز نوای سخن از حلقِ هیچ

هیچ بگو هیچ بگو هیچ هیچ ه ی چ

 

از تلگرام ادب و عرفان استاد شجاعی