خطاب

ای بنده من !سخنِ "حقّ" آن است، که تورا به خاطر من به "وجد "آورد...

علمی که تورا از اسارتِ علمت خارج نکند و تورا همواره دربند خود نگه دارد حجابی قریب است

و اگر از علمت به جهلی بروی حجابی بعید...

آنکه، آگاه تراست ساده تر است و آنکه ساده تر است زیباتر..

آنکه در فرش مستوراست،درعرش مشهورماست...

صبور باش ، هر چه در خاک غریبتر در افلاک قریب تر..

وَ أَنَّ إِلى‌ رَبِّکَ الْمُنْتَهى‌ همانا انتهای سِیرِ تو بسوی من است...نجم 42

ای بندهٔ من ،

من از عِلمَت،عَمَلت،حتی رؤیتت به تو سزا وارترم...

همه را در آستانم فرو انداز و در حضورم وقوف کن...

چه بسیار تنها باشی و غیر من کسی باتو نباشد نه مریدی نه مرادی و نه چاره سازی...

من تورا برای جریان ربوبیـَــم بر گزیدم ،از بدایت آوردم تا به نهایت برسانم و باز هم بیشتر...

اما نظرم فقط برتوست نه به راهت ...من به تو از خودت نزدیکترم...

غیرتم آشکار نمی کند بنده ای را که به معرفت من ناطق است و به محبت من صامت...

تو را آفریدم و از تو پرده برداشتم تا بدانی ماجراها داشتم...

نه سخن و نه سکوت، هیچ کدام مُبـَــیّن این ماجرا نیست...

در حضورم باش...